«ՔՊ-ն նոր Եղեռն է կառուցում ատելության բուրգի վրա»․ Հովհաննես Իշխանյան

Ռեժիսոր Հովհաննես Իշխանյանի ֆեյսբուքյան գրառումը. «ՔՊ-ն նոր Եղեռն է կառուցում ատելության բուրգի վրա։
Ատելության խոսքը բրգաձև է․ Ներքևից վերև ուժգնանում է։
?Ամենաներքևում, ամենասկզբում կանխակալ վերաբերմունքն է կամ որևէ խմբի մարդկանց քավության նոխազ դարձնելը օրինակ, եթե մեկն ասում է․
«Լոռեցիներից ջուր ես ուզում, չեն տալիս», «Հոկտեմբերյանցիները չեն կռվել պատերազմում»,
«Մասիվցիները հանցագործ են»
«Գյումրեցիների պատճառով կորցրինք Հայաստանը»
? Եթե այս կանխակալ վերաբերմունքը կա ու չի կանխվում, բնականաբար հաջորդում է գործողությունը։
Օրինակ, դպրոցում, խանութում, փողոցում սկսում են ձեռ առնել, փնովել լոռեցուն, քանի որ ունեն այն կանխակալ կարծիքը, որ լոռեցիները վատն են, ջուր չեն տալիս։
? Եթե սրա դեմը չի առնվում, բարձրանում ենք բուրգի հաջորդ աստիճանին։ Այստեղ արդեն խտրականությունն է։
Օրինակ, մի գործատու աշխատանքի չի վերցնում հոկտեմբերյանցուն, քանի որ տարածված է, որ հոկտեմբերյանցիները չեն կռվել պատերազմում։
Կամ պետությունը որոշում է, որ հոկտեմբերյանցիները չեն կարող օգտվել տրանսպորտից, որովհետև իբր թե պատերազմի չեն մասնակցել։
Սա արդեն խտրականությունն է և սա արդեն պետք է կանխվի օրենքով, գործատուին պատասխանատվության կանչելով։
Եթե չի արվում, ապա բուրգը բարձրանում է հաջորդ աստիճանին։
?Իսկ հաջորդ աստիճանում բռնությունն է, նրա դեմ ում հանդեպ ունես կանխակալ վերաբերմունք, ձեռ ես առնում ու խտրականության ենթարկում։
Ապտակում, ծեծում, դանակահարում մասիվցիներին, քանի որ համարում են, որ բոլոր մասիվցիները հանցագործ են։
? Իսկ բուրգի ամենավերևում ցեղասպանությունն է։
Երբ որոշում են սպանել բոլոր գյումրեցիներին, քանի որ նրանք են մեղավոր Հայաստանի բոլոր մեղքերի մեջ։
Ատելության խոսքը աստերոյիդ չի, որ ինքն իրանով գա։ Ատելության խոսքի վերացումը պետության պարտականությունն է, եթե չի անում, ապա մասնակցում է ատելության խոսքի տարածմանը, ընդհուպ՝ մինչև ցեղասպանությունը։
Հայաստանում ատելության խոսքը տարածվում է համակարգային, Քաղաքացիական պայմանագիր կուսակցության օժանդակությամբ, որը պետք է օգտագործեն հաջորդ ընտրություններին՝ Հայերի արցախյան հատվածին քավության նոխազ դարձնելով իրենց գործած հանցանքների համար։
Այսպես արել թուրքական Միություն և առաջադիմություն (երիտ թուրքեր) կուսակցությունը հայերի, հույների, եզդիների, ասորիների հանդեպ։
Այսպես արել է Նացիոնալ-սոցիալիստական բանվորական կուսակցությունը (ֆաշիստական Գերմանիան) հրեաների, գնչուների հանդեպ։
Այսպես արել է Կամբոջիայի կոմունիստական կուսակցությունը (Խմեր Ռուժը) գործարարների, կրթվածների, օտարերկրացիների հետ կապ ունեցողների հանդեպ։
Եվ այսպես անում է Քաղաքացիական պայմանագիր կուսակցությունը (լակոտակրատիան) հայերի, հայերի իրավունքները պաշտպանողների հանդեպ։
Սահմռկեցուցիչ, հակատուտոպիա է, որ Հայաստանում ատելության խոսքը, թուրքական ֆաշիզմը տարածվում է հայերեն, հայերի դեմ, բայց սա է իրավիճակը, և այս իրավիճակում բոլորս պարտավոր ենք դառնալ արցախցի»։