«Նիկոլ Փաշինյանն այն բարի հովիվը չէ, որն ուզում է իրականում խնդիրները լուծել»․ Արա Զոհրաբյան

Փաստաբան Արա Զոհրաբյանի ֆեյսբուքյան գրառումը․ «Մեր իրականության մեջ տեղի են ունենում իրադարձություններ, որոնք նոր աղետ են բերելու մեր տանջված երկրի վրա:
Մի քանի պնդումներ կներկայացնեմ, որոնք հուսով եմ օգտակար կլինեն իշխանության թեզերը մասամբ կամ ամբողջությամբ ճիշտ համարող հայրենակիցների համար:
ՊՆԴՈՒՄ 1․ ՀԱԿԱԵԿԵՂԵՑԱԿԱՆ ՇԱՐԺՈՒՄՆ ԱՌԱՋԻՆԸ ՍԿՍԵԼ Է ՆԻԿՈԼ ՓԱՇԻՆՅԱՆԻ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ․
Հակաեկեղեցական (այդ թվում՝ ազգային ինքնության, ընտանիքի դեմ ուղղված) շարժումը Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը սկսել է 2018 թվականից սկսած: Այն ժամանակ, Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու բարձրաստիճան հոգևորականները դեռևս լավ հարաբերությունների մեջ էին իշխանության ներկայացուցիչների հետ: Ստամբուլյան կոնվենցիայի վավերացման փորձը, Լանզարոտեի կոնվենցիայի վավերացումը, Հայ Եկեղեցու պատմության առարկայի դուրս բերումը կրթական ծրագրից, Ն․Փաշինյանի ինքնանույնացումը Պապ թագավորի հետ, Եկեղեցու նկատմամբ հարկային արտոնությունների վերացման փորձը, որոշ բարձրաստիճան պաշտոնյաների կողմից Վեհափառ Հայրապետի նկատմամբ բացահայտ վիրավորական արտահայտությունները սկսվել են վաղուց:
ՊՆԴՈՒՄ 2․ ՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆԸ ՉԻ ԿԱՐՈՂ ԽԱՌՆՎԵԼ ԵԿԵՂԵՑՈՒ ՆԵՐՔԻՆ ԳՈՐԾԵՐԻՆ․
«Հայաստանի Հանրապետության և Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու հարաբերությունների մասին» օրենքի 2-րդ հոդվածի 2-րդ մասի համաձայն՝ Հայաստանի Հանրապետությունը ճանաչում է Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու ԻՆՔՆԱԿԱՌԱՎԱՐՈՒՄՆ իր նվիրապետության սահմաններում:
«Խղճի ազատության և կրոնական կազմակերպությունների մասին» օրենքի 17-րդ հոդվածի առաջին մասի «բ» կետի համաձայն՝ Հայաստանի Հանրապետության ԵԿԵՂԵՑԻՆ ԱՆՋԱՏՎԱԾ Է ՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆԻՑ: Սույն հիմնադրույթի համաձայն պետությունը՝.․. չի միջամտում եկեղեցու ...՝ օրենքին համապատասխանող գործունեությանը և ներքին կյանքին, արգելում է եկեղեցիների և կրոնական կազմակերպությունների կառուցվածքում որևէ պետական մարմնի կամ նրա հանձնարարությունները կատարող անձի գործունեություն:
Այս նորմերից հետևում է, որ պետությունը չի կարող խառնվել Եկեղեցու ներքին գործերին, այդ թվում՝ Կաթողիկոսին փոխելու հարց բարձրացնել:
ՊՆԴՈՒՄ 3․ ՔԱՀԱՆԱՅԻՆ ԿԱՐԳԱԼՈՒՅԾ ԱՆԵԼՈԻ ՏՆՕՐԻՆՈՒԹՅՈՒՆԸ ՉԻ ԿԱՐՈՂ ՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԴԱՏԱՐԱՆՆԵՐՈՒՄ ՎԻՃԱՐԿՎԵԼ
Պնդում 2-ում ներկայացված պատճառաբանությամբ պետության կողմից դատական վերահսկողությունը ներքին հարցերին ուղղակիորեն կխախտի Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու ինքնակառավարման սկզբունքը: Պատկերացնենք մի պահ, որ որևէ քահանայի հեռացրել են դավանաբանական սխալ թույլ տալու պատճառով: Արդյոք այս դեպքում քահանան կարող է դատարանի միջոցով ապացուցել, որ իր դավանաբանական դիրքորոշումն ավելի ճիշտ է, քան Առաքելահիմն Եկեղեցու դիրքորոշումը:
Այս մասով Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանն ունի որոշումներ: Գործերից մեկով կաթոլիկ քահանան բողոքել է կաթոլիկ կրոնի և բարոյագիտության ուսուցչի իր պայմանագիրը երկարաձգելու մերժման դեմ՝ հղում անելով Կոնվենցիայի 8-րդ հոդվածին: Չերկարաձգումը հիմնված էր եպիսկոպոսի կողմից պաշտոնից ժամանակավորապես հեռացման վրա: Այս դեպքում նույնպես ՄԻԵԴ֊ը որոշում է կայացրել Եկեղեցու ինքնավարության օգտին և չի հայտնաբերել Կոնվենցիայի խախտում, այդ թվում՝ Կոնվենցիայի 6-րդ հոդվածի խախտում: Նմանապես, ՄԻԵԴ֊ը պաշտպանել է հունգարական դատարանների որոշումը, որոնք որոշել են, որ իրենք իրավասություն չունեն քննելու հովվի բողոքը Եկեղեցու կողմից պաշտոնից անօրինական կերպով ժամանակավորապես հեռացման վերաբերյալ: Քանի որ, ներպետական օրենսդրության համաձայն, հովիվը չէր կարող որևէ «իրավունք» վկայակոչել, եթե Դատարանը հայտնաբերեր Կոնվենցիայի 6-րդ հոդվածի խախտում, այն կստեղծեր նոր իրավունք՝ հակասելով իր սեփական հաստատված նախադեպային իրավունքին: Հետևաբար, Դատարանը բողոքը հայտարարել է անընդունելի:
ՊՆԴՈՒՄ 4․ ԵԿԵՂԵՑՈՒ ՆԵՐՔԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐԸ ԼՈՒԾԵԼՈՒ ՀԱՅՏ ՆԵՐԿԱՅԱՑՐԱԾ ԱՆՁԸ ԲԱՐԻ ՀՈՎԻՎԸ ՉԷ
Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցում, ինչպես ցանկացած այլ կազմակերպությունում, որտեղ գործում են մարդիկ, չեն կարող սխալներ չլինել: Այդ սխալները, Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու դեպքում, պետք է վերացվեն ներքին ընթացակարգերով՝ ԻՆՔՆԱԿԱՌԱՎԱՐՄԱՄԲ, որպեսզի հավատացյալների համար ավելի մեծ գայթակղության պատճառ չդառնան: (Հիշենք Նոյի պատմությունը Ծննդոց 9:20-25 ֊ 20 Նոյը՝ հողագործ այդ մարդը, առաջինն էր, որ հող մշակեց եւ այգի տնկեց: 21 Նա խմեց դրա գինուց, հարբեց ու մերկացաւ իր տան մէջ: 22 Քամը՝ Քանանի հայրը, տեսաւ իր հօր մերկութիւնն ու դուրս գնալով՝ այդ մասին պատմեց իր երկու եղբայրներին: 23 Սէմն ու Յաբէթը, երկուսն էլ, հագուստներ առան իրենց ուսերին եւ, յետ-յետ գնալով, ծածկեցին իրենց հօր մերկութիւնը: Նրանք մէջքով էին կանգնած, այնպէս որ իրենց հօր մերկութիւնը չտեսան: 24 Նոյը սթափուելով գինովութիւնից՝ իմացաւ, թէ ինչ է արել իր նկատմամբ իր կրտսեր որդին, 25 եւ ասաց. «Անիծեալ լինի ստրուկ Քանանը եւ իր եղբայրների ծառան թող լինի»:):
Մի շատ կարևոր հարց է ծագում․ ով է ցանկանում Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու խնդիրները լուծել: Նիկոլ Փաշինյանն ու իր թիմը, որոնց մեծ մասը աչքի են ընկել իրենց աթեիստական, հակաեկեղեցական կեցվածքով: Պարզ չէ՞, որ Նիկոլ Փաշինյանը այն բարի հովիվը չէ, որն ուզում է իրականում խնդիրները լուծել:
Եվ ինչ մեթոդներով է Նիկոլ Փաշինյանը փորձում «լուծել» այդ խնդիրները: Եկեղեցականներին վարկաբեկելով ու ահաբեկելով: Վստահ եմ, որ խայտառակության ավելի մեծ շոու են կազմակերպելու իշխանությունները:
Ամբողջ Արագածոտնի մարզի հոգևոր կյանքը մի ամբողջ օր պարալիզացվել էր: 54 քննիչներից կազմված խումբ էր ստեղծվել, բազմաթիվ ոստիկաններ և ԱԱԾ աշխատակիցներ են ներգրավել ընդդեմ եկեղեցականների իրականացվող այդ ամոթալի օպերացիային, փոխանակ այդ ուժերն ուղղեն իրական հանցագործությունների կանխմանն ու բացահայտմանը:
Իրեն քրիստոնյա հավատացյալ մարդ համարելով նույն Փաշինյանը արդյո՞ք չի գիտակցում, որ Աստծու օծյալի դեմ չի կարելի ձեռք բարձրացնել (հիշենք Դավիթ - Սավուղ պատմությունը): Վեհափառ Հայրապետն Աստծու օծյալ է: Նիկոլ Փաշինյանը և իր թիմը Վեհափառ Հայրապետի հոգևոր կարգավիճակը վարկաբեկելու համար կոչում են իբրև ավազանի անունով՝ Կտրիճ, մինչդեռ Վեհափառ Հայրապետի անունը ԱՆՁՆԱԳՐՈՎ Գարեգին Բ է:
Ցավալի է, որ Նիկոլ Փաշինյանը խոնարհվում է կաթոլիկ հոգևոր իշխանության առջև, վնասելով և վարկաբեկելով իր սեփական երկրի հոգևոր իշխանությանը:
ՊՆԴՈՒՄ 5․ ՊԱՏԱՐԱԳ ՄԱՏՈՒՑԵԼՈՒՆ ԽՈՉԸՆԴՈՏԵԼԸ ՀԱՄԱՐՎՈՒՄ Է ՀԱՆՑԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ
Ստեփան Ասատրյանը (կարգալույծ եղած նախկին տ․ Արամը) չի կարող 26.10.2025 թվականին պատարագ մատուցել Հովհաննավանքում: Իրեն Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու զավակ կամ հետևորդ համարող որևէ քրիստոնյա չի կարող ընդունել անվավեր պատարագը:
ՀՀ քրեական օրենսգրքի 209-րդ հոդվածի համաձայն կրոնական ծեսի կատարումը խոչընդոտելը քրեական հանցագործություն է:
Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու իրավասու քահանայի կողմից 26.10.2025 թվականին Հովհաննավանքում պատարագ մատուցելուն խոչընդոտելը համարվելու է հանցագործություն:
Հ․Գ․ Իշխանությունը գնում է արկածախնդրության ճանապարհով, իսկ Եկեղեցու դեմ այս մաստշաբի հարձակման, այդ թվում՝ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսին վնասելու համար հատուցելու է ազգը»: