«Երբ հավատում ես թշնամու խոստումներին ու մոռանում բանակի մասին, հատուցում ես զավակի արյունով»․ Նաիրի Հոխիկյան

Լրագրող, հանրային գործիչ Նաիրի Հոխիկյանի ֆեյսբուքյան գրառումը․ «3 օր առաջ անդրադարձել էի մեր բանակի առաջնագծի ուժեղացման ուղղությամբ մեր կողմից կատարվող լայնածավալ համակարգային աշխատանքներին՝ նշելով, որ թեպետ ունենք շոշափելի լավ արդյունքներ, թեպետ մեծ տարածքով խրամատներ քողարկված են, և սեզոնային առումով ապահովված է մեծ թվով հայ զինվորների անվտանգությունը թշնամու դիպուկահարներից, բայց անհրաժեշտ է շարունակել այդ աշխատանքները, որպեսզի դրական արդյունքներն ավելի մասշտաբային լինեն։

7-8 ամիս առաջ այսպիսի հրապարակում-կոչին արձագանքում էին մի քանի տասնյակ մարդիկ՝ առաջարկելով անձամբ ձեռք բերել քողարկիչ ցանցեր, գիշերային տեսանելիության սարքեր, ռազմական նշանակության այլ անհրաժեշտ իրեր կամ գումար փոխանցել հատուկ այդ նպատակով բացված հաշվեհամարին։
Հիմա դիտել, ծանոթացել է 13.5 հազար մարդ, արձագանքել են 150-ից ավելի լայքով ու սրիկով, բայց՝ 0 առաջարկ, 0 նախաձեռնություն, 0 մասնակցություն մեր բանակի առաջնագծի ուժեղացման ու կահավորման աշխատանքներին։
Մարդիկ հավանաբար հանգիստ են՝ թե խաղաղություն է, այլևս բանակի կարիք չունենք, հիմա պետք է միայն ուտել ու չաղանալ։ Բայց երբ հերթական անգամ թշնամին խաբեությամբ հարձակում սկսի, և հայ զինվորները հայտնվեն ուղիղ նշանառության տակ, ամենամեծ ցանկության դեպքում էլ այդ կրակի տակ մենք չենք կարողանա քողարկել դիրքերը և ապահովել հայ զինվորների անվտանգությունը։
Պատերազմից խուսափելու ամենալավ ձևը ուժեղ և պաշտպանված լինելն է, իսկ երբ դու խաբում ես ինքդ քեզ, երբ քո անհոգության համար գերադասում ես հավատալ թշնամու սուտ խոստումներին ու մոռանում ես քո ազգային բանակի մասին, անպայման հատուցում ես հարազատի կամ սեփական զավակի արյունով»։