«Պետականության և ինքնիշխանության մասին բոլոր պատումները հիմնված են երկակի մոտեցումների վրա»․ Արա Պողոսյան

Քաղաքագետ Արա Պողոսյանի ֆեյսբուքյան գրառումը. «Ի՞նչ անուն տալ նրանց, ովքեր օպոնենտներին մեղադրում են «Հայաստանը գուբեռնիա դարձնելու» մեջ, իսկ իրենք Հայաստանը սահուն քայլերով վերածում են ադրբեջանական շահերի գոտու, եթե կուզեք՝ պրոտեկտորատի, եթե կուզեք՝ ռեգիոնալ գեոպոլիտիկ շարունակություն (ինչպես դիպուկ նշել էր Eduard Abrahamyanը)։
Բաքվի արձագանքը «ԵՄ-Հայաստան գործընկերության նոր ռազմավարական օրակարգ»-ին ինքնին խոսում է այն մասին, որ Ադրբեջանը միջամտում է ՀՀ ինքնիշխան իրավունքի իրացմանը արտաքին քաղաքականության ոլորտում։
Ադրբեջանի ԱԳՆ հայտարարության ահա այս մասը ինքնին տպավորություն է թողնում, որ Հայաստանն իր արտաքին քաղաքականության բովանդակությունը ըստ Ադրբեջանի պետք է համապատասխանեցնի ադրբեջանական շահերին․
«Անթույլատրելի է, որ այս երկկողմ փաստաթղթում, որը սահմանում է ԵՄ-Հայաստան հարաբերությունների ռազմավարական առաջնահերթություններն առաջիկա 7 տարիների համար, ուշադրություն դարձվի Ադրբեջանին առնչվող հարցերին, ինչը՝ իր հերթին, բացասաբար է ազդում Ադրբեջանի և Եվրոպական միության հարաբերությունների հեռանկարների վրա»։
Արտաքին քաղաքականությունը յուրաքնչյուր երկրի ինքնիշխան իրավունքն է Միջազգային իրավունքի հիմնարար սկզբունքների, միջազգային հարաբերությունները կանոնակարգող կոնվենցիաների հիման վրա հարաբերություններ հաստատել, հարաբերություններ խորացնել, նույնիսկ՝ հարաբերություններ խզել երրորդ երկրների հետ։ Այս իրավունքի իրացմանը ցանկացած արտաքին միջամտություն խախտում է երկրի իքնիշխանությունը։
Իսկ Հայաստանի ԱԳՆ պատասխանն առավել քան զավեշտալի էր․ «Այն արտացոլում է Հայաստանի և Եվրոպական միության միջև երկկողմ ձևավորված և խորացող գործընկերության բովանդակությունը՝ հիմնված ընդհանուր արժեքների ու փոխադարձ շահերի վրա: Այն արտացոլում է ոչ միայն Հայաստանի քաղաքացիների եվրոպական ձգտումներն, այլև ինքնիշխանությանը, տարածքային ամբողջականությանը, ժողովրդավարությանը և սոցիալ-տնտեսական դիմակայունությանն աջակցելու ԵՄ-ի հանձնառությունը»,- նշել է ՀՀ ԱԳՆ ներկայացուցիչ Անի Բադալյանը։
Ինձ մոտ, գոնե թե տպավորություն էր, որ ՀՀ ԱԳՆ-ն ո՛չ թե արձագանքում է Ադրբեջանի կողմից ՀՀ ինքնիշխան իրավունքի իրացմանը խոչընդոտելու փորձին, միջամտելով ՀՀ ներքին գործերին և արտաքին հարաբերություններին, այլ հաշվետվություն էր, թե Ադրբեջանի շահերը լիովին պաշտպանված են։
Ինձ անգամ հետաքրքիր չէ, թե Ռուսաստանի կողմից եթե էսպիսի միջամտություն լիներ, ինչպիսի՜ արձագանք կլիներ թե՛ իշխանության ներկայացուցիչների կողմից, և թե՛ մերձիշխանական «փորձագետ–ամենագետ»–ների կողմից։
Ցավալի է, որ պետականության և ինքնիշխանության մասին բոլոր պատումները հիմնված են երկակի մոտեցումների վրա»։