«Պաթոսի պերեդոզի հարցում մեղավոր են բոլոր դերակատարները»․ Բաբկեն Պիպոյան

«Իրազեկ և և պաշտպանված սպառող» ՀԿ նախագահ Բաբկեն Պիպոյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է․ «Էլի ստիպված եմ գրել իրականությունից կտրված լինելու մասին:
Հիմա էլ քննարկվում է պարտադիր զինվորական ծառայության ժամկետը կրճատելու և 1.5 տարի դարձնելու հարցը:
Դուրս եկեք փողոց ու խոսեք մարդկանց հետ:
Տեսեք՝ քանի՞ տոկոսը գիտի, թե ինչու էր հարկավոր երկու տարի ժամկետը: Քանի՞ տոկոսն է ուրախանում, որ իր երեխան, թոռը, քրոջ երեխան, քրոջ թոռը սկսելու է ծառայել 6 ամիս ավելի քիչ:
«Կլուբնիկ օպերացիան» էլ դաս չեղավ ու պոպուլիստական որոշումներին հակադրվողներն այդպես էլ չհասկացան, որ «պաթոսախեղդ» ու «վեհ» տեքստերով չեն կարող հակազդեցություն ունենալ առաջին հայացքից հաճելի թվացող որոշումների հանրային ընկալման վրա: Դուրս եկեք փողոց ու մարդկանց հարցրեք, թե քանիսն է պատկերացում՝ սահման պահելու համար քանի՞ զինվոր է հարկավոր ունենալ: Պարզեք՝ քանի՞սն է պատկերացնում, թե ինչ հաճախականությամբ են սկսելու իրկանացվել վարժական հավաքները, և քանի ավելի մարդ է ներգրավվելու:
Աշխարհի ամենա «Կաշպիրովսկի» կամ լացացնող ձայնով էլ ընդհանուր դրույթներ պատմեք՝ չի աշխատելու: Մեր հասարակությունը վաղուց մեսիաներին չի հավատում ու ոչ մեկի ասածը՝ որպես մեսիայի ասած, չի ընդունում:
«Թշնամու պահանջով է արվում», «դա կբերի բանակի կազմալուծման» կամ «առաջնագծի բարդ կառուցվածքի» մասին մասնագիտական տեքստերը մարդկանց գերակշռող մեծամասնությանը ՀԵՏԱՔՐՔԻՐ ՉԵՆ: Երեխան քիչ է ծառայելու՝ մաշկի վրա զգում է, սրան այլընտրանք գտնելը հեշտ գործ չէ:
«Այսօր չի գնում, վաղը երկու անգամ ավելի է գնալու՝ որովհետև…»,
«Փոքրդ 6 ամիս շուտ կգա, բայց նույն ընթացքում տուն պահող մեծդ մի ամսով կգնա»: Մարդն իր մաշկի վրա պետք է զգա, իրեն օգուտ է, թե՝ վնաս:
Լավ է, թե վատ, հարցի մյուս կողմն է, բայց պաթոսից պերեդոզ եղած հասարակությունն իր սեփական շահից դեպի ընդհանուր շահ, հետն էլ առանց երաշխիքների, երբեք չի գնալու: Իսկ պաթոսի պերեդոզի հարցում մեղավոր են բոլոր դերակատարները»: