«Եթե հոգևորականը չուզեցավ, չեք կարող տաճար մտնել, ուժով մտնեք, կլինի ներխուժում»․ Մհեր Հակոբյան

Ռազմական հարցերով վերլուծաբան Մհեր Հակոբյանի ֆեյսբուքյան գրառումը. «Ֆեյսբուքյան լրահոսս հուշում է, որ ոմաք շատ ծանր են տարել եկեղեցական տաճար մուտքի արգելքը, քանզի միայն այս երկու օրն են պարզել, որ եկեղեցական տաճարը ոչ թե «ժողովրդի», «պետության» կամ «մեր՝ բոլորիս» սեփականությունն է, այլ ունի լրիվ կոնկրետ սեփականատեր, ի դեմս Հայ Առաքելական եկեղեցու (ՀԱԵ): Իր հերթին, կոնկրետ եկեղեցում սպասավորություն իրականացնող կոնկրետ հոգևորականն այդ կոնկրետ սեփականության կառավարիչն է՝ ամենից առաջ հոգևոր, բայց նաև վարչական և տնտեսական իմաստով:
Արդյունքում՝ եթե հոգևորականը չուզեցավ, չեք կարող եկեղեցական տաճար մտնել՝ սեփականատիրոջ կողմից լիազորված կառավարիչը արգելում է ձեզ այդ անել: Նույն կերպ նաև, եթե, օրինակ, Եհովայի վկաների կամ հիսունականների ղեկավարությունն արգելի ինձ կամ ձեզ մտնել իրենց կառույց՝ իրենց տաճար, ոչինչ անել չենք կարողանա․ իրենց կառույցն է, իրենք են խաղի կանոններ սահմանում, ում ուզեն՝ կթողնեն մտնի, ում ուզեն՝ չեն թողնի:
ՀԱԵ-ն մասնավոր կառույց է, իսկ եկեղեցիներն ու վանքերն էլ իր սեփականությունն են: Որևե մեկի սեփականություն կարող եք մուտք գործել միայն տիրոջ համաձայնությամբ, բացառությամբ, իհարկե, օրենքով նախատեսված դեպքերի, որը մեր կողմից քննարկվող պարագային չի վերաբերում:
Չասեք նաև, թե հայ հավատացյալներ ենք․ եթե իրոք հայ հավատացյալներ եք՝ գրիգորյանականներ, ապա պետք է հնազանդ լինեք հայ հավատացյալներին ներկայացնող Հայ Առաքելական եկեղեցուն, իսկ եթե հնազանդ չեք, ապա հայ հավատացյալներ չեք: Այդ պարագայում ոչ մի տարբերություն չի լինի՝ դո՞ւք եք ուժով մտնում եկեղեցի, թե՞, ասենք, ինչ որ թաթար կամ մոնղոլ:
Եթե ուժով մտաք, դա կլինի ներխուժում՝ տիրոջ կամքին հակառակ, ընդամենն այդքան բան, սակայն դուք ոչ միայն ոչ մի կերպ չեք դառնա հայ հավատացյալներ, այլև ձեր այդ ակտով ավելի կընգգծեք ձեր ոչ հայ հավատացյալ լինելու հանգամանքը»։