Հինգշաբթի, 28 մարտի, 2024 թ.
|
Ստեփանակերտում`   +13 °C

«Մարտից հետո հրամանատարս ճակատս համբուրեց ու սկսեց երեսս լվանալ. արտասվում էի». զինվորի պատմածը

«Մարտից հետո հրամանատարս ճակատս համբուրեց ու սկսեց երեսս լվանալ. արտասվում էի». զինվորի պատմածը
648
Հինգշաբթի, 29 հոկտեմբերի, 2020 թ., 02:05

Գրող, գրականագետ Հովիկ Չարխչյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է. «Զինվորի պատմածը. «Հրամանատարիս հետ հարաբերություններս, մեղմ ասած, լավ չէին: Չգիտեմ, թե ինչից էր: Դիրքերում էլ շատ լարված էր: Մի պահ եղավ, երբ պետք էր կրակագիծը պահել, մինչև համալրումը կգար: Բոլորիս շարք կանգնեցրեց, ասաց՝ չեմ հրամայում, ձեզնից մեկը թող կամավոր գա ինձ հետ, երկուսով պիտի վերին դիրքը պահենք: Քայլ արեցի առաջ, ասացի՝ ես: Խեթ նայեց ինձ, բռունցքով խփեց ուսիս ու տարավ իր հետ:
2 ժամ դիմացանք: Օգնությունը տեղ հասավ: Երբ մարտը դադարեց, հրամանատարս ձեռքիցս բռնած ինձ տարավ ջրամանի մոտ, նստեցրեց, ճակատս համբուրեց ու սկսեց երեսս լվանալ: Ինքն իմ երեսը լվանում էր երկու ձեռքով, ես հանգիստ արտասվում էի, որովհետև գիտեի՝ արցունքս ջրին էր խառնվում ու նա չէր տեսնի»: