«Ով եկեղեցականներին հալածում է, Աստծուն է հալածում». Տեր Վրթանես Բաղալյան
138
Երեկ, 20:12
Ստորև ներկայացնում եմ քարոզ՝ Եկեղեցու և հոգևորականների հալածանքի թեմայով՝ ուղղված հատկապես այն իրավիճակին, երբ իշխանավորն է բռնություն ցուցաբերում Սուրբ Եկեղեցու նկատմամբ։ «Ով եկեղեցականներին հալածում է, Աստծուն է հալածում» Ճաշակե'նք սրբության խոսքը․ «Սավուղ, Սավուղ, ինչո՞ւ ես Ինձ հալածում» (Գործք Առաք. 9:4) «Մի՛ մոլորվեք, Աստված չի ծաղրվի. ինչ որ մարդ ցանի, նա էլ կհնձի» (Գաղ. 6:7) Սիրելի հավատացյալ քույրեր և եղբայրներ, Այս ծանր օրերում, երբ մեր Սուրբ Եկեղեցին դարձյալ կանգնած է փորձությունների և հալածանքի առաջ, մեզ հարկ է վերանայել ոչ միայն մեր հավատը, այլև մեր սրբազան ըմբռնումը՝ թե ինչ է նշանակում հալածել Եկեղեցին ու հոգևորականներին։ Եկեղեցին Քրիստոսի Մարմինն է։ Եվ այս Մարմնի անդամներն են եպիսկոպոսներն ու քահանաները, սարկավագներն ու հավատացյալ ժողովուրդը։ Ով ձեռք է բարձրացնում Քրիստոսի Մարմնի վրա՝ Տիրոջ դեմ է կանգնում։ Սավուղը նույնպես կարծում էր, թե պաշտպանում է սրբությունը, բայց Տերն ասաց՝ «Ինձ ես հալածում»։ Եվ այսօր, երբ իշխանության ղեկին կանգնած մարդը կամ նրա շրջապատը հալածում են Եկեղեցու սպասավորներին, անվանում են նրանց «անբարոյական», «պարազիտ», «միջնադարական» ու փորձում են ժողովրդի մեջ կասկած սերմանել դեպի հոգևոր դասը, նրանք մի բան չեն գիտակցում՝ իրենք Աստծո դեմ են խոսում։ «Եթե այս գործը Աստծուց է, չեք կարող քանդել այն. մի գուցե գտնվեք, թե դուք Աստծո դեմ եք պատերազմում» (Գործք Առ. 5:39): Եվ եթե Աստծո դեմ է պատերազմը, ապա ո՞ւմ դեմ է կանգնած այդ իշխանավորը՝ Իրեն Խաչի վրա բարձրացրածին, Մահին հաղթողին, Հարություն տվողին։ Ով հալածում է քահանային՝ հալածում է Աստծո խոսքը։ Ով ստում է եպիսկոպոսի մասին՝ ստում է հոգևոր իշխանության մասին։ Իսկ այդ իշխանությունը մարդուց չէ՝ այլ Աստծուց։ «Լսեցե՛ք ձեր առաջնորդներին և հնազանդվե՛ք նրանց, որովհետև նրանք հսկում են ձեր հոգիների վրա, ինչպես նրանք, որ հաշիվ պիտի տան» (Եբր. 13:17): Բայց իշխանությունը, որ մոռացել է Աստծուն, խաբվում է իր ուժից։ Նա չի հասկանում, որ իշխանությունը ժամանակավոր է, իսկ Աստծո Եկեղեցին՝ հավիտենական։ Նա մոռանում է՝ ինչ եղավ Ներոնի, Դիոկղետիանոսի, Խրուշչովի և բոլոր նրանց հետ, որոնք հալածեցին Եկեղեցին։ Նրանց համար նախապատրաստված է խայտառակություն, հոգեկան փլուզում, ժողովրդի արհամարհանք և Աստծո արդար դատաստան։ «Բոլոր նրանք, որ ուզում են աստվածավախությամբ ապրել Քրիստոս Հիսուսով, պիտի հալածվեն» (Բ Տիմ. 3:12)։ Սակայն թող չվախենա հավատացյալը, թող չընկճվի քահանան։ Որովհետև երբ աշխարհը հալածում է, Տերը կանգնում է Իր ծառաների կողքին։ Ինչպես Դանիելը փրկվեց առյուծների որջում, Պետրոսն ազատվեց բանտից, ինչպես Եկեղեցին ողջ մնաց խաչակրաց արշավանքներում, 1915-ին, և նույնիսկ Խորհրդային ահավոր հալածանքներում՝ այնպես էլ այսօր Եկեղեցին պիտի կանգուն մնա։ Իսկ ով հիմա հալածում է, վաղը կանգնելու է դատաստանի առաջ։ Սիրելինե՛ր, Եկեք աղոթենք ոչ միայն Եկեղեցու տոկունության, այլ նաև հալածողների զղջման համար։ Որովհետև Աստված «չի ուզում, որ որևէ մեկը կորչի, այլ որ բոլորն ապաշխարեն» (Բ Պետ. 3:9)։ Բայց եթե նրանք չզղջան, ապա թող իմանան. Եկեղեցին քանդել չեն կարող, իսկ Աստծո դեմ խոսողն անկումից չի փրկվի։ Եվ մենք՝ հոգևոր դաս ու հավատացյալ ժողովուրդ, այսօր ասում ենք՝ «Մնա'նք հավատարիմ Քրիստոսին, կանգնե'նք Մայր Եկեղեցու կողքին և չընկճվե'նք. քանզի Տերն է մեր պաշտպանն ու սուրբ վարձատուն»։ Ամեն»։