Շաբաթ, 27 ապրիլի, 2024 թ.
|
Ստեփանակերտում`   +12 °C

«Նազարբաևի, սուլթանատի ու մերոնց անիմաստ հրճվանքի մասին». Ատոմ Մարգարյան

«Նազարբաևի, սուլթանատի ու մերոնց անիմաստ հրճվանքի մասին». Ատոմ Մարգարյան
454
Հինգշաբթի, 21 մարտի, 2019 թ., 10:30

Տնտեսագետ Ատոմ Մարգարյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է․ «Նազարբաևի, սուլթանատի ու մերոնց անիմաստ հրճվանքի մասին.

Ղազախստանի նախագահ Նուրսուլթան Նազարբաևի հրաժարականը, չգիտես ինչու, հարուցել է Հայաստանի որոշ քաղաքագետ-փորձագետների հիացմունքն ու հրճվանքը: Նրա այդ քայլի մեջ մարդիկ հակված են տեսնել խորիմաստություն, հեռատեսություն, ոմանք էլ ... ժողովրդավարություն: Ոմանք էլ զառամյալ Աբիշևիչի քայլի մեջ մեզ համար բարենպաստ երանգներ են տեսնում:
Իրականում, սակայն, Ղազախստանի նախագահը առաջնորդվել է արևելյան բռնապետության, իմա սուլթանատի դասական կանոններով: Այն, որ իր դստերը՝ Դարիգային, բացարձակ իշխանությունը 30-ամյա անընդմեջ կառավարումից հետո փոխանցելը չափից դուրս կոպիտ քայլ կդիտվեր, Նազարբաևը լավ հասկանում է: Այդ պատճառով որոշել է ձիու քայլ անել. հրաժարական տալ, անցնել կուլիսների ետև, մինչ առաջիկա նախագահական ընտրություններ այդ պաշտոնում կարգել իր դրածոին, իսկ դստերը դարձնել պետության երկրորդ պաշտոնյա: Ու այն, որ 56-ամյա Դարիգա Նազարբաևան այսօր միաձայն ընտրվել է Ղազախստանի Սենատի նախագահ այս մտադրության խոսուն վկայությունն է: Դե իսկ մեկ տարի անց դուստրը առանց որևէ խոչնդոտի կբազմի սուլթանի գահին:
Այնպես որ, Նուրսուլթանը հեռացավ, կեցցե՜ ... Սուլթանատը...»։