«ԵՄ առաջատար երկրներն Ուկրաինային կօգնեն, բայց ոչ այնքան, որ քայքայվի Ռուսաստանը». Վահե Առաքելյան

Օգտատեր Վահե Առաքելյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է. «Օրերս Ուկրաինա են այցելել ԵՄ առաջատար երկրների (Ֆրանսիա, Գերմանիա, Իտալիա) ղեկավարները։ ԵՄ-ն Ուկրաինային հստակ հասկացրել է, որ խոշորամասշտաբ հակահարձակման համար անհրաժեշտ զինտեխնիկա իրենք չեն տրամադրելու (խոսքը գնում է հիմնականում խոշորաքանակ տանկերի և ինքնաթիռների մասին)։ Օգնելու են բացառապես պաշտպանությանը անհրաժեշտ չափով և տեխնիկայով։ ԵՄ-ն պարզ ու բաց տեքստով ասել է, որ դա անելու համար իրենք չունեն երկու շատ կարևոր հարցերի պատասխաններ։
Ա) Ուկրաինայի պահանջած քանակով ռազմական օգնություն տրամադրելու դեպքում, վերջինս կվերածվի Եվրոպայի ամենամարտունակ և ամենառազմականացված պետության, ինչը հղի է վտանգներով հենց Եվրոպայի համար ու ոչ ոք չի կարող երաշխավորել, որ այդ ամենը հետո շուռ չի գա իրենց դեմ։ Բոլոր հավաստիացումները, որ նման բան չի լինի, համոզիչ չեն եղել։
Բ) Ի՞նչ կլինի ՌԴ հետ «հատուկ օպերացիայի» կատարյալ տապալման դեպքում։ Արդյո՞ք չի քայքայվի էդ երկիրը, որն ընդամենը մի քանի ատոմային մարտագլխիկով է զիջում ՆԱՏՕ-ի ողջ ատոմային զինանոցին։ Իսկ դա ավելի մեծ խնդիր է, քան եթե Ուկրաինան վերանա որպես պետություն։
Ասել կուզեն, որ ձեզ կօգնենք, բայց ոչ այնքան, որ մեր գլխին դառնաք գլխացավանք կամ, որ քայքայվի ռուսաստանը։
Նույն կարծիքի չեն ԱՄՆ-ն և Մեծ Բրիտանիան։ Գնալով ավելի շատ է խոսվում Եվրոպայում նոր ռազմաքաղաքական ալյանսի ձևավորման նպատակահարմարության մասին՝ բաղկացած Մեծ Բրիտանիայից, Ֆինլանդիայից, Շվեդիայից, Մերձբալթյան երկրներից, Ուկրաինայից, Մոլդովայից Լեհաստանից ու գուցե նաև Վրաստանից։ Սրանք էլ էն կարծիքի են, որ ռուսաստանի հաջողության դեպքում աշխարհի բոլոր զարգացող երկրները (էդ ցանկում նշվողներից մեզ պետք է հետաքրքրի հատկապես Թուրքիան) կսկսեն ատոմային զինանոց ունենալու գործընթաց, քանի որ, բացի էդ անտերից ուրիշ ոչինչ չի ապահովում իրենց երկրների անվտանգությունն ու տարածքային ամբողջականությունը... Սա էլ պակաս խնդիր չէ, քան ՌԴ հնարավոր քայքայումը։
Երեկ Ուկրաինայի ՊՆ-ն հայտարարեց, որ տեղ են հասել գերմանական Պանցիր 2000 155 մլ-անոց հաուբիցները (հեռահարությունը՝ ռեակտիվ սնարյադներով 63 կմ)։
Սլովակիան վերջապես Ուկրաինային կտա խոստացված 12 հատ Միգ-29 կործանիչները։ Ուշացման պատճառն էլ նշվում է, որ ամերիկացիք սլովակներին դեռ չեն տվել դրանց փոխարինող Ֆ-16-ները։
Ուկրաինացիք վստահ են, որ պատերազմի ընթացքը կփոխվի միայն ամերիկյան 227 մմ-անոց Himars ԿՀՌՀ-երի (հեռահարությունը 300-ից 500 կմ է) տեղ հասնելով, ինչը հույս ունեն ստանալ հուլիսի կեսերին։
Պատերազմի դաշտում էլ ոչ մի լուրջ փոփոխություն չկա, երկու կողմն էլ հյուծվում են դա խրենա ու եթե ռուսները կորցրածը չեն կարողանում, կամ դժվար են վերականգնում, ուկրաինացիք՝ շնորհիվ արևմտյան ռազմական օգնության, էդ խնդիրը հեշտ են լուծում։
Բայց հարցը կարևոր ա՝ ինչ կլինի ռուսաստանի հետ (հատկապես մեր մասին է պետք մտածել էս ենթատեքստում), եթե տապալի այսպես կոչված հատուկ գործողությունը»։