«Ապրիլյան քառօրյան մեզ հիշեցնում է՝ աշխարհը չի հանդուրժում անորոշություն»․ Արման Բաբաջանյան

ԱԺ նախկին պատգամավոր Արման Բաբաջանյանի ֆեյսբուքյան գրառումը. «Ապրիլյան քառօրյա պատերազմը սկսվեց ոչ թե 2016-ի ապրիլի 2-ի վաղ առավոտյան՝ շփման գծի ողջ երկայնքով սկսված հարձակմամբ, այլ այն օրը, երբ Հայաստանը հրաժարվեց իր ինքնիշխան զարգացման ուղուց՝ մերժելով Եվրոպական միության հետ տարիներով բանակցված Ասոցացման համաձայնագիրը։
Դա ճակատագրական հրաժարում էր՝ ոչ միայն արտաքին քաղաքական գերակայությունից, այլև սեփական ռազմավարական ինքնությունից։ Այդ հրաժարումը արձանագրվեց ապրիլյան պատերազմի պահին՝ դիվանագիտական խեղված արձագանքով և ռազմաքաղաքական լիակատար անպատրաստությամբ։
Ադրբեջանը տարիներ շարունակ պատրաստվում էր այդ օրվան։ 1994-ի պարտությունից հետո Բաքուն ընտրեց արևմտյան տնտեսական ինտեգրման ուղին, կապվեց միջազգային շուկաներին, վերածվեց էներգետիկ կարևոր հանգույցի, ամրապնդեց ենթակառուցվածքային կապերն ու արևմտյան տերությունների հետ ձևավորեց կայուն գործընկերային ցանց։ Ակնհայտ դարձավ, որ Երևանը իր իսկ ձեռքով քանդում է այն դիրքերը, այն խրամատները, որոնց շուրջ ձևավորվել էր հարաբերական կայունությունը։ Երբ այդ անկայունության սահմանագիծը հատվեց, Ադրբեջանն արձագանքեց իր ընտրած լեզվով՝ ուժի կիրառմամբ։
Ապրիլը նախազգուշացում էր՝ ուղիղ և բաց։ Բայց Հայաստանն այն չվերլուծեց, չվերարժեւորեց, և ամենակարևորը՝ չփոխեց կործանարար ուղեգիծը։ Արդյունքը եղավ շատ ավելի ծանր՝ 2020 թվականի պատերազմը։
Ինը տարի անց ապրիլյան քառօրյան մեզ հիշեցնում է՝ աշխարհը չի հանդուրժում անորոշություն։ Արդի միջազգային հարաբերություններում և-և-ի, փոխլրացման, ռեգիոնալիզմի կործանարար քաղաքականությունը թուլության, անկայունության և կործանման ընտրություն է:
Անկախությունն ու անվտանգությունը միայն խրամատներում չեն ապահովվում։ Դրանք պաշտպանվում են սուր ռազմավարական կանխատեսմամբ, արդյունավետ կառավարմամբ, ինստիտուցիոնալ ամրությամբ և դաշնակիցների ճշգրիտ ընտրությամբ։
Այսօր մենք խոնարհվում ենք այն զինվորների հիշատակի առջև, ովքեր ապրիլին կանգնեցին հայրենիքի պաշտպանության դիրքերում։ Նրանց արյունով գրված դասը պետք է դառնա մեր ազգային և պետական մտածողության հիմք՝ հստակ, հավասարակշռված ու արժանապատիվ ուղղությամբ շարժվելու համար։
Այլևս չպետք է ունենանք պատերազմներ, որոնց պատճառները գալիս են ռազմավարական անհեռատեսությունից և անգործությունից։ Ապրիլը ոչ միան ոգեկոչում է, այլ՝ քաղաքական ուղեցույց»։