«Եթե խաղաղություն չպարտադրվի, Հայաստանի վիճակը կարող է ավելի վատ լինել»․ Թաթուլ Հակոբյան

Լրագրող Թաթուլ Հակոբյանի ֆեյսբուքյան գրառումը․ «Գիտե՞ք, թե ինչու են գնահատականները այսքան հակասական և սև ու սպիտակ Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև ստորագրված փաստաթղթի վերաբերյալ:
Որովհետև՝
ա/ հայերս այդ փաստաթղթին նայում ենք ոչ թե հնարավորիի և անհնարինի, այլ լավի ու վատի միջև,
բ/ խաղաղություն ուզում ե՞նք այսօր, թե կուժեղանանք ու նոր կգնանք խաղաղության, ինչպես շատերն են այդպես մտածում:
Եթե որպես ելակետ ընդունում ենք մեր այսօրվա վիճակը, Հայաստանի անել կացությունը, միջազգային և տարածաշրջանային զարգացումները, ապա Հայաստան-Ադրբեջան փաստաթուղթը հավասարակշռված է և տրամաբանական:
Եթե որպես ելակետ ընդունեմ ենք մինչև 2020 թվականի՝ Ադրբեջանի կողմից պատերազմի սկիզբը, ապա այս փաստաթուղթը կապիտուլյացիա է:
Եթե որպես ելակետ ընդունում ենք Սևրի ժամանակները, ապա սա ավելին է, քան կապիտուլյացիա: Ուղղակի հիշենք, թե ինչ եղավ Սևրից հետո, երբ չկային Նիկոլ Փաշինյանն ու նրա դավաճան համարողները: Այն ժամանակ ՀՀ հիմնադիր հայրերն էին, որ դատափետում էին իրենց ինֆանտիլ մաքսիմալիզմը:
Եթե որպես ելակետ ընդունում ենք Տիգրան Մեծի ժամանակները, որի մասին ՀՀ վարչապետը Մյունխենում խոսում էր Ալիևի հետ, ապա այս փաստաթուղթը կապիտուլյացիա է, ստորացում, պարտություն, դավաճանություն ու ամեն հնարավոր վատ բան:
Ու նաև՝ խաղաղություն եկել է, ավելի ճիշտ՝ կարող է գալ ոչ թե այն պատճառով, որ Թրամփը լավն է, Փաշինյանը՝ խելացի, Ալիևը՝ խոհեմ, այլ որովհետև խաղաղությունը պարտադրվում է:
Իսկ եթե չպարտադրվի, Հայաստանի վիճակը կարող էր և կարող է ավելի վատ լինել»: