Քաղաքագետ Հայկ Մարտիրոսյանի ֆեյսբուքյան գրառումը. «ՄԱԿ-ի ԱԽ-ում այս ամիս նախագահող Ֆրանսիայի ներկայացուցչին՝ ՄԱԿ-ում Հայաստանի մշտական ներկայացուցիչ Մհեր Մարգարյանի հղած նամակը դիմում չէ ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդին: Դա պարզապես նամակ է: Կարող էր և իմեյլ լինել՝ էլեկտրոնային նամակ, որում հեղինակը գանգատվում է իր վատ վիճակից: Ընդամենը այդքանը: Պետության դիմումը ՄԱԿ ԱԽ-ին շատ ու շատ ավելի լուրջ ձևաչափ է և բոլորովին այլ ընթացակարգ է ենթադրում և պահանջում: ՄԱԿ Անվտանգության խորհրդին Հայաստանը չի դիմել: Եվ Երևանում իշխող այս ադրբեջանական ռեժիմով չի էլ դիմելու: Այսինքն՝ մամուլում այսօր այդքան լայնորեն շրջանառվող այդ փաստաթուղթը չարժե անգամ այն թուղթը, որի վրա գրվել է: Բայց ինչո՞ւ է այդ նամակը գրվել և ինչո՞ւ է այդքան լայնորեն գովազդվում Հայաստանում և սոցցանցերում: Շատ պարզ պատճառով. Հայաստանում ձևավորվել է հանրային պահանջ՝ ՀԱՊԿ-ի դավաճանական մերժումից հետո իրագործել Ֆրանսիայի առաջարկը և դիմել ՄԱԿ Անվտանգության Խորհուրդ: Քանի որ Երևանում ռեժիմը դավաճանական է և գործում է բացառապես Մոսկվայի, Բաքվի և Անկարայի թելադրանքով՝ ԱԽ չդիմելու համար առնվազն անհրաժեշտ է ստեղծել դիմելու տեսլական: Միաժամանակ անհրաժեշտէ վարկաբեկել ԱԽ լիազորությունները, ինչպես նաև Ֆրանսիային: Հետևաբար ընտրվել է ոչ թե պետության անունից պաշտոնապես դիմելու տարբերակը, այլ ներկայացուցչի կողմից ոչինչ չարժեցող նամակ գրելու տարբերակը հենց այս ամիս նախագահող Ֆրանսիայի նեուկայացուցչին: Այլ խոսքերով՝ դեպսնից դեսպանին նամակ և ոչ թե պետությունից՝ ՄԱԿ-ի ամենակարևոր կառույցին պաշտոնական դիմում: Հիմա այդ դատարկ և լիովին անարդյու ք հանգամանքը շրջանառվում է ու ներկայացվում որպես ԱԽ դիմում: Նախ՝ դրանով չհասկացողներին, ինչպես նաև տգետների բանակներին ասվում է թե իբրև թե դիմել են և հետո Ֆրանսիայի վարկաբեկելու հիմքեր են ստեղծվելու, որովհետև ստացվելու է, որ Ֆրանսիայի ներկայացուցիչը ոչ մի գործնական արրք էլ չկարողացավ անել: Մինչդեռ իրականում չի էլ կարող անել, որովհետև նամակին պատասխանում են նամակով և նամակը տվյալ պարագայում որևէ լուրջ ընթացակարգեր չի կարող ենթադրել: Եվերրորդ հանգամանքը՝ սրանով արդարացվելու է ՀԱՊԿ հանցավոր դավաճանությունը: Հավասարության անարդար նշան է դրվելու ՄԱԿ ԱԽ և ՀԱՊԿ միջև և ներկայացվելու է թե իբրև թե խնդիրն այնպիսին է, որ ոչ միայն ՀԱՊԿ-ը, այլև անգամ նույն Ֆրանսիան և ՄԱԿ ԱԽ-ն միայն խոսում են, բայց գործել բոլորն էլ չեն կարող: Այս նամակի փաստն ինքնին պետական մակարդակով դավաճանական, հակահայաստանյան գծի հստակ վկայություն է: Սա նամակ է ՄԱԿ ԱԽ-ում այս ամսվա նախագահողին, հենց այն նպատակով, որ պետական դիմում չլինի, բայց ստեղծվի դրա խաբկանքային տեսարան, որով, իր հերթին, փաստացիորեն բացառվում է Հայաստանի Հանրապետության դիմումը ՄԱԿ ԱԽ-ին»:
