««Խաղաղություն» է ծախում, որ վերընտրվի, ու սարսափելի է, որ հավատացողներ կան»․ Վահագն Սարոյան

Ռազմական փորձագետ Վահագն Սարոյանի ֆեյսբուքյան գրառումը․ «Տրամաբանական խնդիր...
Նշված իրավիճակում գտեք խաղաղությունը, երբ այն ներկայացվում է, բայց չի երևում, երբ իրականության մեջ Խաղաղության մասին խոսում է միայն մի կողմը, ի դեպ, հիպնոսացնողի առոգանությամբ, իսկ մյուս կողմը՝ Ալիևը, խոսում է, ոչ թե խաղաղության, այլ իր պահանջների կատարման մասին՝ «Զանգեզուրի միջանցք», Սահամանադրության փոփոխություն և այլն, այսինքն՝ հավատարիմ է նվաճողական քաղաքականությանը՝ Արցախից հետո Հայաստանը, բայց փուլ առ փուլ։
Դարեր ի վեր խաղաղություն երևույթը երբևէ հենց այնպես չի նվիրաբերվել կամ մի տեղ կորած լինի, գտնողը երջանակա, որ խաղաղություն է գտել, անգամ ասեմ, որ խաղաղություն գոռալով, կամ նեյրոլինգվիստիկ պլանավորմամբ ու հիպնոսով խաղաղության մասին պատկերացումներով չի հաստատվում կամ արագ-արագ կրկնելով ու ներշնչելով։ Այն միշտ նվաճվել է, վաստակվել է ու պարտադրվել է, միջոցները տարբեր են այս պարագայում։
Այսօր հայաստանյան իրականության մեջ մենք ականատեսն ենք չտեսնված մի բանի՝ «խաղաղության» վաճառքի, երբ իշխանավորը իր քաղաքացու վրա «խաղաղություն» է ծախում, որպեսզի նորից վերընտրվի, այն էլ այն դեպքում, որ խաղաղության մասին խոսելու համար իրականության մեջ ոչ մի հիմնավոր պատճառ չկա։ Կան միայն խաղաղությունը շահարկելու առիթներ՝ «օվալաձև սենյակ, թրքահաճություն, ալիևապաշտություն», որոնք միայն ու միայն ներկայացվում են մարդկանց ներշնչելու համար։ Այլ կերպ ասած, այս մարդիկ շարժվում են «անունը կա, ամանում չկա» սկզբունքով։ Իսկ գիտե՞ք, թե ինչն է սարսափելի, որ հավատացողներ կան»։