Ուրբաթ, 29 մարտի, 2024 թ.
|
Ստեփանակերտում`   +11 °C

«Ալիևյան Ադրբեջանին այնպիսի հարված պետք է հասցվի, որ այնտեղ քաղաքական անկայունությունն ի վերջո տապալի խամաճիկ ղեկավարին». Ն. Դիլբարյան

«Ալիևյան Ադրբեջանին այնպիսի հարված պետք է հասցվի, որ այնտեղ քաղաքական անկայունությունն ի վերջո տապալի խամաճիկ ղեկավարին». Ն. Դիլբարյան
265
Հինգշաբթի, 29 հոկտեմբերի, 2020 թ., 10:10

«Ժառանգություն» կուսակցության նախագահ Նարինե Դիլբարյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է. «Հայրենական այս պատերազմի առաջին իսկ օրերից մեր բոլորի կարգախոսը դարձավ՝ «հաղթելու ենք» ծիսական աղոթքի խորհուրդ ստացած արտահայտությունը, բայց արդյոք մենք պետականորեն և ամեն քաղաքացու գիտակցական մակարդակում հստակեցրել ենք, թե ինչ է նշանակում հաղթանակը 2020 թվականի սեպտեմբերի 27-ին թուրք-ադրբեջանական հորդայի սկսած պատերազմում, որտեղ Թուրքիայի միջոցով ներգրավվեցին ահաբեկիչ գրոհայինները Սիրայից և Լիբիայից, Պակիստանից: Երեք ապարդյուն հրադադարների հեղձ ընթացքով ընդմիջարկվող այս արյունալի պատերազմը ցույց տվեց, որ թշնամին ունի հստակ նպատակ՝ գրավել Արցախը, ապա՝ ներխուժել Սյունիք և Նախիջևանի ուղղությամբ օղակ ձևավորել Հայաստանի Հանրապետության շուրջ: Նրանց պատերազմը հայկական պետականության դեմ է, էթնիկ զտումներով, մեր հայրենազրկման ծրագրով: Ուստի մենք ևս պետք է ձևավորենք մեծ և փոքր մեր օրակարգերը: Հայաստանի հաղթանակը նշանակելու է թուրք-բոլշևիկյան դաշինքի արդյունքում ձևավորված Ադրբեջան արհեստածին պետության կազմալուծումը, որպեսզի տարածքների ամբողջականության սկզբունքը վերջնականապես կորցնի իր արդիականությունը: Միայն այս պարագայում մենք կկարողանանք Արցախ և Հայաստան վերադարձնել հին ու նոր ժամանակների փախստականներին, որովհետև ամենաանվտանգը դառնալու է ազատագրված հայրենիքը, այսօր ամենուր ծավալվող իրադարձությունները ցույց են տալիս, որ այստեղ պիտի կռվենք՝ ապահովելու մեր անվտանգությունը, Վալանսում ու Լիոնում, Գերմանիայի քաղաքներում և այլուր մեր ազգակիցներին սպառնալու է թիկունքից գլխին հասցված մուրճի նենգ հարվածը, քանի այստեղ նրանց չենք ջախջախել: Այս մեծ օրակարգին պիտի ծառայեցվեն մեր ռազմական բոլոր գործողությունները պետականորեն կազմակերպվող, ալիևյան Ադրբեջանին այնպիսի հարված պետք է հասցվի, որ այնտեղ քաղաքական անկայունությունն ի վերջո տապալի թուրքական խամաճիկ ղեկավարին: Ու այդ ընթացքում հենց այս պահին պիտի զարգացնենք մեր ռազմաարդյունաբերական համալիրը, նաև կենտրոնացվեն մեր ուղեղները, զինապարտության տարբեր ձևեր կան՝ ապագա տաղանդավոր ինժեներներին ու ռադիոֆիզիկներին պետք է գործուղել լավագույն բուհեր՝ զենքեր ծրագրելու, նոր պատերազմներն ուղեղների պատերազմներ են, տեխնոլոգիական և գիտական: Թույլ չպիտի տանք, որ մեր հայրենիքի տարածներում՝ Կովսականում, Ջրականում, Որոտանում... ահաբեկչական կենտրոնակայաններ ստեղծվեն, ինչը Թուրքիան սկսում է անել, այնտեղ Սիրիայից հարյուր հազարավոր փախստականներ կան, որոնցից կազմավորում են գրոհային-ահաբեկիչների ջոկատներ, մենք հետ ենք նահանջում տարբեր մարտավարական պատճառներով, իսկ նրանք ռազմավարական քայլեր են կատարում, մեր շուրջ բերում և տեղակայում ահաբեկիչների հենակետեր, ինչպես Իդլիբում: Անողոք պատերազմ է, հաղթելու միակ միջոցը ցավոտ հարվածներ Ադրբեջանի ենթակառուցվածքներին՝ երկաթուղային և վառելիքային, և հաղթանակ՝ Ադրբեջանի կազմաքանդում: Մեր ներսում եղած զայրույթն ու ցասումն ուղղենք դեպի դուրս»: