Շաբաթ, 13 դեկտեմբերի, 2025 թ.
|
Ստեփանակերտում`   +5 °C

«Նախկինները բանակցեցին, չհանձնեցին Ղարաբաղը, Փաշինյանը հանձնեց առանց բանակցությունների»․ Նարինե Մկրտչյան

«Նախկինները բանակցեցին, չհանձնեցին Ղարաբաղը, Փաշինյանը հանձնեց առանց բանակցությունների»․ Նարինե Մկրտչյան
182
Երեկ, 22:24

Մամուլի ազգային ակումբի նախագահ Նարինե Մկրտչյանի ֆեյսբուքյան գրառումը․ «Ես կարծում եմ, որ թերևս անիմաստ է այդքան քննարկել ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման՝ տարբեր ժամանակների տարանուն սկզբունքները և բանավիճել դրանց շուրջ։ Եվ դա ասում եմ ես, որ ժամանակին շատ եմ վերլուծել այդ սկզբունքները, կարգավորման գործընթացն ընդհանարապես։ Հրապարակված անհայտ ու հայտնի բոլոր սկզբունքները, ըստ էության, նրա մասին էին, թե ինչպես հանձնել Ղարարաբաղը՝ մաս-մա՞ս, թե՞ ամբողջությամբ, կարգավիճակի՞ դիմաց, թե՞ դրա հույսի։ Այդ ամենը, այո։
Միաժամանակ, իրականությունը չես փոխի․ նախկինները բանակցել են Ղարաբաղի հանձման սկզբունքների շուրջ, բայց նրանք չհանձնեցին Ղարաբաղը։ Փաշինյանը չբանակցեց և բանակցային սկզբունքներ չորդեգրեց, առաջնորդվելով՝ «Կարգավորումը պետք է ձեռնտու լինի նաև Ադրբեջանին» վտանգավոր կարգախոսով, և իրականում պարզվեց, որ Փաշինյանի «կարգավորումը» միայն և բացառապես Ադրբեջանին էր ձեռտու։
Նախկինները բանակցեցին, բայց չհանձնեցին Ղարաբաղը, Փաշինյանը հանձնեց առանց բանակցությունների՝ փորձելով փակել Ղարաբաղ վերադարձի հնարավորություններն ու թեման։
Հաջորդը։ Մոսկվան միշտ երազել է խաղաղապահներ տեղակայել Ղարաբաղում, բայց ռուսամետ նախկին իշխանությունները դա չարեցին։ Ռուս «խաղաղապահներին» Ղարաբաղում մանդատ տվեց պսևոդոարևմտամետ Նիկոլ Փաշինյանը՝ իրականություն դարձնելով Մոսկվայի վաղեմի երազանքը։ «Խաղաղապահները», ինչպես և պետք էր սպասել, հերթական անգամ դավաճանեցին հայերին։
Փաշինյանի քաղաքական կարճատեսությունը, պատմության չիմացությունը, քաղաքական փորձի իսպառ բացակայությունը, ապաշնորհ կառավարումը իրական «թոկ դարձան» Ղարաբաղի և Հայաստանի անվտանգության համար՝ պատրաստելով Ղարաբաղի հանձմնումը։
Այս իրավիճակում հիմնախնդրի կարգավորումը կարելի է քննարկել Ժելեզնավոդսկու հանդիպումից մինչև Քի Վեսթ, Կազան կամ Փարիզ, կարելի է, բայց թանկ ժամանակի անիմաստ վատնում է։
Պատմությունը արձանագրելու է հետևյալ իրողությունները․
․ Ղարաբաղն ազատագրվել է Լևոն Տեր-Պետրոսյանի կառավարման ընթացքում, հանձնվել և հայաթափվել ՝ Փաշինյանի կառավարման օրոք։
․ Մեղրու տարբերակը քննարկվել է Քոչարյանի կառավարման ընթացքում, բայց «Զանգեզուրի միջանցքը» Ալիևը քննարկում է Փաշինյանի կառավարման օրոք։
․ Սերժ Սարգսյանի կառավարման օրոք հանձվել է 800 հայկական տարածք, Փաշինյանի կառավարման ընթացքում հանձնվել են Ղարաբաղն ազատագրված տարածքներով, Հայաստանի տարածքից Փաշինյանի ձեռամբ Ադրբեջանի իրավասության տակ են անցել հայկական գյուղերը, ադրբեջանական զորքը չի հեռանում ՀՀ սահմաններից։
Սա է այն աղետալի իրականությունը, որի առջև կանգնեցրել է Նիկոլ Փաշինյանը հայ ժողովրդին։
Պատմության գնահատականը փիլիսոփայական հասկացություն չէ, այն է խիստ հասցեական է և անողոք և մի քանի սերունդների համար հստակ տարանջատում է պարտությունն ու հաղթանակը, դավաճանությունն ու հերոսությունը, վախկոտությունն ու խիզախությունը անուն առ անուն։
Պատմությունը անուններ և փաստեր է մտապահում և այդ ամենի մասին պատմում է հաջորդ սերունդերին։
Եթե անգամ կառավարիչները փորձեն կեղծել կամ փոխել պատմությունը, դրանից պատմությունը չի փոխվում»։

Աղբյուրը`   Նարինե Մկրտչյան