Al Jazeera-ն պատմել է սիրիահայ փախստական ոսկերչի կյանքի մասին
1680 Ուրբաթ, 08 փետրվարի, 2019 թ., 12:15 Արաբական Al Jazeera հեռուստաալիքի կայքը հոդված է հրապարակել Հայաստան տեղափոխված սիրիահայերի և նրանց կյանքի մասին: Ներկայացնելով 31-ամյա ոսկերիչ Վահե Հովհաննիսյանին, Al Jazeera-ն նշում է, որ նա այն 10 հազար քրիստոնյա հայերից էր, ով վերադարձավ Հայաստան Սիրիայի քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ: Վահեն 2 տարի առաջ ապրում էր Հալեպում, աշխատանքի գնալիս ամեն անգամ փախչում էր դիպուկահարների դիտակետից: «Իմ տանն ապրելիս յուրաքանչյուր օր ես գիտեի, որ պետք է միշտ ձախ գնամ, հակառակ դեպքում՝ ինձ կսպանեին: Մեր շրջանում կար մի փոքր տարածք, որը ստիպված էի միշտ շրջանցել՝ աշխատանքի վայր հասնելու համար: Ես գիտեի, որ այնտեղ դիպուկահար կա և վազելով էի անցնում, որպեսզի նա չկարողանա նշան բռնել ինձ վրա: Ամեն օր ստիպված էի վազել»,- պատմում է Վահեն: 2016թ. սկզբին՝ նախքան Սիրիայի նախագահ Բաշար Ասադի կողմից Հալեպի վրա գրոհը, Հովհաննիսյանի տան առաջ հրթիռ էր պայթել: «Հրթիռն ընկավ հենց մեր շենքի վրա: Անիմաստ էր փախչել կամ թաքնվել»,- պատմում է նա: Պայթյունը գրեթե հողին էր հավասարեցրել տունը: «Այդ պահին ես հասկացա, որ պետք է լքեմ Սիրիան: Տաքսի վարձեցի և ծնողներիս ու կատվիս՝ Վիտոյի հետ հասա Լիբանանի սահման: Այնտեղ ավտոստոպով հասա Բեյրութ, որտեղից էլ՝ ինքնաթիռով Երևան: Մենք կարող էինք վերցնել միայն մեր անձնական իրերն ու հագուստը: Մենք այնտեղ թողեցինք ամեն ինչ, բնակարանն ամբողջովին կահավորված էր: Բանալին թողեցինք մեր հարևանի մոտ»,- պատմում է 31-ամյա ոսկերիչը: Կայքը հիշեցնում է, որ 1915թ. օսմանյան ուժերի իրականացրած զանգվածային սպանություններից հետո Հալեպը սրբավայր էր դարձել քրիստոնյա հայերի համար: «Սիրիայում հայերն ապրել են դարերով: Հայոց ցեղասպանությունից հետ մեծ սփյուռք ձևավորվեց: Այդ ցնցման մասին հիշողությունը նրանց մշակութային ժառանգության կարևոր մասն է»,- ասում է Լեհաստանի Ադամ Միցկևիչի անվան համալսարանի ազգաբանության և մարդաբանության պրոֆեսոր Ադամ Պոմեցինսկին: IDeA հիմնադրամից Արմեն Մինասյանն էլ ասում է. «Մենք առաջին ձեռքից իմացանք՝ ինչ է նշանակում լինել փախստական»: Al Jazeera-ն նշում է, որ ՀՀ կառավարությունը քաղաքացիություն և աշխատանքի իրավունք է տալիս սիրիացի փախստականներին: Հովհաննիսյանի ծնողները քաղաքացիություն են ստացել, երբ փաստաթղթեր են ներկայացրել Հայ առաքելական եկեղեցու անդամ լինելու մասին: Հովհաննիսյանն ապրում է իր եղբոր՝ Զարեհի և ծնողների՝ Անդրանիկ Հովհաննիսյանի և Վերգինե Խաչատրյանի հետ: Ծնողներն ապրել են 1915-ի բռնությունների ժամանակ ապրել են Թուրքիայի հարավ-արևելքում, Հալեպ են տեղափոխվել 1946-ին: Հայրը հաճախ մեկնում էր Լիբանան՝ աշխատանքի: Հովհաննիսյանի արհեստանոցում մեկ հարկ վերև աշխատում է մեկ այլ սիրիացի հայ՝ Վրեժ Սրապյանը: Նա մանրակրկիտ արծաթե նռերով կախազարդեր է պատրաստում, որոնցից յուրաքանչյուրը վաճառում է 700 դրամով: «Ես պետք է բնակարանի և արհեստանոցի վարձը վճարեի, ապրելու համար գումար վաստակեի»,- ասում է Սրապյանը, ով լքել է Սիրիան 2011-ին: Իսկ Պիեր Աքքելյանը, ով հայ ոսկերիչների հիմնադրամի համահիմնադիրն է, նույնպես ապրել է Հալեպում, ապա տեղափոխվել է Մոնրեալ, Կանադա՝ 1970-ին: «Մենք ոսկերիչներ և մետաղագործներ ենք անհիշելի ժամանակներից: Հայերը մոտ են ոսկերչությանը, իսկ շվեյցարացիները՝ ժամագործությանը»,- ասում է նա: |
«Ինչի՞, որ չտամ՝ ուժո՞վ եք տանելու»․ կանաչի վաճառող կինը՝ քաղաքապետարանի աշխատակցին (տեսանյութ)
3911:24Ստուգումներ Երևանում՝ փողոցային առևտուրը արգելելու նպատակով (տեսանյութ)
5310:48Ինչպես են այս տարի նշելու Քաղաքացու օրը. «Հրապարակ»
7808:48Կեսօրից հետո հնարավոր է կարճատև անձրև և ամպրոպ (լուսանկար)
8808:24«Իրանական կողմն սպառնացել է Բաքվին». իրանագետ
16202:00ԱՄՆ-ն և Իսրայելը համաձայնության են եկել Ռաֆահում «Համաս»-ը ոչնչացնելու «ընդհանուր նպատակի շուրջ»
33701:18«Մոսկվան որոշակի զիջումներ կամ խոստումներ է ստացել». Դավիթ Անանյան
14100:30«Դրանց դատավարությունը լինելու է ժողովրդի կողմից». Նաիրի Հոխիկյան
148Երեկ, 22:36