«Հնարավո՞ր է թքել ժողովրդի տրավմաների վրա ու զոռով հարաբերություններ կարգավորել Թուրքիայի հետ»․ Հովհաննես Իշխանյան

Հասարակական գործիչ, ռեժիսոր Հովհաննես Իշխանյանի ֆեյսբուքյան գրառումը. «Հնարավո՞ր է թքել ժողովրդի տրավմաների վրա ու զոռով հարաբերություններ կարգավորել Թուրքիայի հետ:
Այսպես էին վարվում կոմունիստական Լեհաստանում։
Լեհ ժողովրդի ցավն ու հիշողությունը արհամարհելով՝ զոռով բարեկամություն էին պարտադրում Արևելյան Գերմանիայի հետ, որը նացիստական անցյալից կոմունիստական ռեժիմի էր անցել
Նույնն է անում, ինչ այսօր անում է ՔՊ-ն․
Գերմանիայի ու Լեհաստանի բարեկամության թեժ պրոպագանդա էին անում։
Արգելում էին հիշեցնել նացիստների կատարած ոճիրները։
Հետապնդում, ճնշում, մարգինալացնում, աշխատանքից հանում էին նրանց, ովքեր դեմ էին կեղծ բարեկամությանը։
«Հակապետական», «ազգայնական» պիտակներ էին կպցնում նրանց, ով դեմ էր իր ցավի վրայից թռնելուն:
Եկեղեցականներին, որոնք պաշտպանում էին ժողովրդի հիշողությունը, վարկաբեկում էին, ձերբակալում։
Օրինակ՝ Կարդինալ Վիշինսկիին։
Իսկ իրական բարեկամությունը սկսվեց միայն այն ժամանակ, երբ Գերմանիան ընդունեց իր մեղքը ու ապաշխարեց։
Շրջադարձը եղավ 1970-ին, երբ Արևմտյան Գերմանիայի կանցլեր Վիլի Բրանդտը ծնկի իջավ Վարշավայի գետտոյի ապստամբության հուշարձանի առաջ։
Այդ բարեկամությունը հաջողվեց, երբ տապալվեց կեղծավորության ու բռնաճնշումների ռեժիմը։
Հիմա նույնն է Հայաստանում։
Փաշինյանը ուզում է առանց հայերի բարեկամություն պարտադրել։ Թքել է մեր հիշողության ու ցավի վրա։
5000 սպանված, 150 հազար անտուն մնացած՝ այդ «բարեկամության» համար։
Ձերբակալում է նրանց, ովքեր չեն ընդունում կեղծ մերձեցումը։
Հայհոյում է եկեղեցականներին, փորձում նվաճել կաթողիկոսարանը՝ շինծու մերձեցման համար
Մամուլը, հեռուստաստեսությունը, ռադիոն, ռեժիմի կամակատարները սութի բարեկամություն են պրոպագանդում, երբ իմ ու քո հոգին խռով է:
Ու հանուն ինչի՞։
Լեհերի ու գերմանացիների բարեկամության նպատակը աշխատավորական միասնությունն էր՝ հանուն սոցիալիզմի։
Փաշինյանը մեր հույզերը տակնուվրա է անում հանուն Խաչատուր Սուքիասյանի դրամապանակի մեծացման:
Մոռացեք ձեր տանջված պապերին ու երեկ զոհված ջահել զինվորներին, որ Սուքիասյանը ավելի ու ավելի հարստանա»։