«Անցավ 40 օր, սակայն ինձ դեռ դատի չեն տվել»․ Թաթուլ Հակոբյան

Լրագրող Թաթուլ Հակոբյանի ֆեյսբուքյան գրառումը․ «Անցավ 40 օր, սակայն ինձ դեռ դատի չեն տվել
Թարմ ուղեղով դառը սուրճի հետ ավանդակական դարձած թեման այսօր ձեր խոնարհ ծառան է: Քանի որ իմ բազմաթիվ ընկերներ անձնական նամակով հարցնում են, թե ինձ դատի տվեցի՞ն, ուզում եմ գրել հրապարակավ:
Ոչ, բարեկամներ, դեռևս ոչ, բայց սպասում եմ, քանի որ դատական այդ գործընթացը հավանաբար առիթ կլինի, որ ցուցմունք տա նաև Արցախի վերջին նախագահ, հայկական երկրորդ հանրապետության լուծարումը ստորագրած Սամվել Շահրամանյանը:
Ես պնդում եմ կրկին անգամ և այդ թեմայով հրապարակումը տեղադրում մեկնաբանության մեջ, որ սեպտեմբերի 20-ից հետո Ադրբեջանը Արցախի իշխանությունների գիտությամբ և հավանությամբ, Ստեփանակերտում նշանակել է ազգությամբ հայ պարետի ժամանակավոր պաշտոնակատարի:
Երբ Ալիևը Ստեփանակերտում նշանակեց ադրբեջանցի պարետի, ինձ վրա սկսվեց համակարգված ատելության, սպառնալիքների ու նզովքի արշավ, որին մաս կազմեցին՝
ա/ ժամանակավոր պարետի հարազատների մի հատվածը, որոնք, բարեբախտաբար, ողջ ու առողջ հաստատվել են Հայաստանում,
բ/ հայաստանյան ընդդիմության հատկապես քոչարյանական հատվածն ու նրան սատարող հայրենասիրական կուսակցությունների քարոզչամեքենան,
գ/ Ապրելու երկիր կուսակցության այն անդամները, ովքեր ժամանակին մաս են կազմել Փաշինյանի թիմին, ինչպես նաև գործող վարչապետի թիմին մաս կազմած անդամներ:
Ես հատուկ անուններ չեմ տալիս, որպեսզի չթիրախավորեմ որևէ մեկին:
Ինձ համար ցավալի էր, որ վերը նշված շրջանակները, որոնց մի մասը Շահրամանյանին մոտ են, նրան հարց չտվեցին՝ ի՞նչ է պատմությունը: Այդ հարցը անձամբ կարող եմ տալ պարոն Շահրամանյանին, եթե նա համաձայնվի ինձ հարցազրույց տալ: Ես պարոն Շահրամանյանին այլ հարցեր էլ ունեմ, մասնավորապես՝ ինչու և ինչպես է Դավիթ Բաբայանը Շուշիում հանձնվել Ադրբեջանի հատուկ ծառայություններին, ով է պարոն Բաբայանին ավտոմեքենայով հասցրել Շուշի:
Երկրորդ, այդ ինչո՞ւ էիք այդքան մտահոգվել իմ հրապարակմամբ, որտեղ ես անուն նշեցի միայն այն ժամանակ, երբ ադրբեջանական լրատվամիջոցներից մեկը նշեց անուն և դրեց լուսանկար: Մինչդեռ ես գրել եմ, որ Ստեփանակերտում նշանակվել է պարետի ժամանակավոր պաշտոնակատար և շարունակում եմ դա պնդել՝ ևս մեկ առիթ տալով իմ դեմ դատական գործ հարուցելու:
Իսկ Ձեզ, հարգարժան քննադատներ, չի հետաքրքրել, թե՝
ա/ այդ ինչու բոլորը դուրս եկան Արցախից, իսկ պարետի ժամանակավոր պաշտոնակատարը մնաց, իսկ Շահրամանյանը արժանացավ թռիչքով Ստեփանակերտից իջնել Սիսիան...
բ/ ինչու են Ստեփանակերտից զանգահարում և մարդկանց հրավիրում Արցախ... որ մի կերպ հայ համայնք ձևավորվի ու Ալիևը դա վաճառի աշխարհին:
գ/ ձեզ կարող է՞ մի օր հետաքրքրել, թե ինչ կա թաքնված Շուշի հյուրանոցում իբր ադրբեջանցի աշխատած մեկի պատմության տակ:
դ/ ձեզ կարող է՞ հետաքրքրել, թե ինչպես Ադրբեջանին հաջողվեց հոկտեմբերի 3-ին կամ 4-ին (ի դեպ, այդ օրը և այդ պահին Շուշիում էի, այդ մասին գրել եմ դեռ 2020-ին) Սմերչի երկու հարվածով ավիրել մշակույթի կենտրոնը, որի տակ զոհվեցին 27 հայ ոստիկաններ...
Այս թեմաները ինձ հետաքրքրում են և դրանց մասին մանրամասնորեն գրելու եմ իմ նոր հատորում, որն ունի «2020-ի աղետից 2023-ի հայաթափում» պայմանական անունը, որի վրա աշխատում եմ ամեն օր:
Ձեր ընտրությունն է և իրավունքը ինձ քննադատելը և դատի տալը, նաև՝ անուղղակի Ալիևի քաղաքականությանը աջակցելը: Շարունակեք նույն ոգով:
Ինչ վերաբերում է դատի տալուն՝ դեռ կտեսնեք, թե ով է ում դատի տալիս:
Եւ վերջում, եթե հաստատվի, որ ես սխալ եմ եղել, իմ տեղեկատվությունը ճիշտ չէ, ապա ինչպես գրել եմ ժամանակին, հրապարակավ ներողամտություն եմ հայցելու և կրելու բարոյական ու նյութական պատասխանատվություն:
Այսքանը, բորորիդ մաղթում եմ լավ հանգստյան օր»։