««Թույլ օղակ»` դուք թույլ և շատ փնթի օղակ եք». Դավիթ Վարդազարյան

Արևելագետ Դավիթ Վարդազարյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է. ««ԹՈՒՅԼ ՕՂԱԿ». ՇԱՏ ԿԵՂՏՈՏ ՊԱԴՅԵԶԴ
Էս տարվա իմ նոր փորձառություններից մեկը ներառում էր մասնակցությունը «Թույլ օղակին» ... ու ես կարևոր բան ունեմ ասելու։
Արդեն ինչքան ժամանակ ա՝ քանի֊քանի ծանոթներ, նույնիսկ անծանոթներ օնլայն և թե օֆֆլայն գրում են, ասում են, արտահայտվում են:
Հիմնականում մարդիկ, երևի նրբանկատություն դրսևորելով, մոտավոր էսպես են սկսում. «Դավիթ ջան, վատ չէիր խաղում, բայց էդ հաղթողը անգերազանցելի էր/հզոր էր/էդպիսի մասնակից դեռ չէր եղել»:
Ինքս դա չեմ կարա ասեմ, քանի որ իբրև հեռուստադիտող տեղական հեռուստատեսային արտադրանքին առանձնապես չեմ հետևում, ու սկզբում՝ խաղի նկարահանման սկզբում էլ ինձ թվաց, որ մրցակիցը արժանի ա (և դա, հաճելի արձանագրում էր)։
Բայց դա մինչ էն պահն էր, երբ ապագա հաղթողի սխալ պատասխանից հետո նկարահանման բուն հարթակ դուրս եկավ հաղորդման պրոդյուսերը ու ասաց, որ հիմա նորից ենք նկարահանում էդ կտորը ու էդ մասնակիցը էս անգամ... ճիշտ կպատասխանի...
Ասացի, որ առարկում եմ։ Պրոդյուսերը, ու թիմից էլի մարդիկ, թե բա՝ «...ինքը վատ ա լսել հարցը...» (թե դա որտեղից գիտեին ու ոնց՝ թողնում եմ իրենց խղճին)...
Առաջին բնական ռեակցիաս էդ ֆարսը իմ մասնակցությամբ, իմ հեղինակությամբ չփրկելն էր՝ հեռանալու եղանակով։
Բայց միաժամանակ վրա տվեցին զգուշացումները, որ արվել էին թե նախնական զանգերի ժամանակ, թե էդ օրը նկարահանումից առաջ, որ պարտաճանաչ լինենք, խոչընդոտներ չստեղծենք մասնակիցներս, քանի որ, ինչպես ասվել էր, հաղորդման վրա 100-ից ավելի մարդ ա աշխատում, ու մեր քայլերով մենք իրանց փաստի առաջ կարանք կանգնացնենք...
Հաղորդման նկարահանման հետագա ամբողջ ընթացքում ներքին տվայտանքների մեջ էի (ինչը կարծում եմ նաև կադրում ա երևում)։ Էդ պահին ու տեղում ինձ թվում էր, թե մնալով, շարունակելով՝ պատասխանատու եմ պահում ինձ, հակառակը ծայրահեղություն կլինի և այլն։
Հետագայում գիտակցեցի, որ դա կոմպրոմիս էր ինտելեկտիս հետ (էն էլ ենթադրյալ ինտելեկտուալի տիրույթում), որը երբեք չեմ ներելու ինքս ինձ։
Իսկապես, երբեք-երբեք կոմպրոմիսների մի գնացեք սեփական ինտելեկտի հետ, կամ դրա հաշվին ◇։ Լինի 100 մարդու համար, թե ինչքան ուզում ա լինեն...
Հա, դե հաղորդումից երևում ա, որ էդպես էլ արեցին՝ նկարեցին նույն հարցուպատասխանը, բայց էդ անգամ արդեն՝ ճիշտ պատասխանով...
Դե ես էլ արեցի էն, ինչ մնում ա անել նման դեպքերում։ Մասնակցի «ավարտական բացիկում» ասացի, բառացիորեն, որ «փորձառությունը տպավորիչ էր, բայց ունեի առարկություններ, որոնք հայտնել եմ տեղում...»
Խոսելուց առաջ էլ հատուկ հարցրեցի՝ արդյոք «կտրելո՞ւ են», ո՞նց ա, ի՞նչ ա։ Հավատացրին, որ նման բան չի նախատեսվում։ Ես էլ շատ կոռեկտ ձևով՝ իմ առարկությունը էդ կերպ արտահայտեցի էդ անարդարությանը։
Երբ մի 2 ամիս անց հաղորդումը դուրս եկավ, տեսա, որ իմ «ավարտական խոսքից» թողել են միայն «տպավորիչ էր»-ը:
Կապվեցի հաղորդման կազմակերպիչներից Դավիթի հետ, ով ասաց, որ «ոչ աշխատանքային օր եք զանգել» (շաբաթ օր էր)։ Ներկայացրեցի խնդիրը (տվյալ դեպքում իմ արտահայտած առարկությունը Հ1-ավարի լղոզելը, փրթելը) և խնդրեցի, որ մի սիրուն աշխատանքային օր էդ պրոդյուսերը հետ զանգի ու պարզաբանում տա... Դեռ զանգում են։
Ես, իհարկե, պատրանքներ չունեմ մեր TV-ներից, հատկապես Հ1-ից։ Ի վերջո, ասում են՝ հեռուստատեսության ամերիկացի հիմնադիրներից մեկը կարծեմ ինքն իրեն էն աշխարհ ուղարկելուց առաջ ասել ա, որ «...հեռուստատեսությունում աշխատում են մարդիկ, որոնց այլ պարագայում դուք ոչ մի կերպ ձեր տան շեմից ներս չէիք թողնի»...
Ու էս ամենը հիմա գրեցի, որովհետև քիչ առաջ հեռավոր դիլիջանյան մի խանութի տիրոջ երեխա ևս ճանաչեց ինձ «Թույլ օղակից» ու էդ բալիկը շատ ոգևորված էր։
Չէի ուզի որևէ մեկի աշխարհը շուռ գա՝ «թույն» պրոդյուսերների թեթև հրահանգներով, բայց մյուս կողմից էլ, էսքանից հետո, կարաս գոնե զգուշացնես հաջորդ, գալիք պոտենցիալ մասնակիցներին, թե իրականում տեղում ինչ մարտահրավերների կարան բախվեն ու իրենք, նաև քո փորձից ելնելով, արդեն նախապես կիմանան իրանց անելիքը։
Կարծում եմ (միամտաբար)՝ Հ1-ը, պետք ա շատ լուրջ մտածի ռեպուտացիոն ռիսկերի մասին... իսկ «Թույլ օղակը» չպետք ա իր անբարեխղճությամբ, ապապրոֆեսիոնալությամբ մրցի ասենք «Պետյայի մոտ» հաղորդման հետ։ Իրոք, էլի։
Սա կարար կոչվեր no business like show business, բայց սա կոչվում ա՝ «էս ինչ կեղտոտ պադյեզդ ա»։
Իսկ դուք թույլ և շատ փնթի օղակ եք»։